Χαλκίς #2

Βρισκόμαστε στο κέντρο της Χαλκίδας, μπροστά σε έναν πύργο που εκ πρώτης όψεως φαντάζει ιστορικός. Κι όμως το κτίσμα είναι σχετικά σύγχρονο και  η χρήση του αρκετά παράξενη  έως  και άχαρη. Για πολλές δεκαετίες  από την  κορυφή του πύργου  ηχούσε  η σειρήνα  που  ξυπνούσε τους Χαλκιδέους  εργάτες  για να ετοιμαστούν  για τα εργοστάσιά τους.

Ρω το 

Βάλλε καφέ #9 Προπαντός ψυχραιμία

Τι καλοκαίρι κι αυτό; Όλα καίγονται. Τα δάση μας, τα μπατζάκια μας, η χώρα μας, όλα! Κι εκεί που έλεγες πως οι βροχούλες θα κρατούσαν όλη τη σεζόν, μαζί με τις πολιτικές αναταραχές ήρθαν και οι καύσωνες. Να φυσήξει λίγο αεράκι τουλάχιστον βρε αδερφέ, να πάρουμε μια ανάσα! Φύσηξε και το αεράκι και κάηκαν όλα! Άστο λέμε, άστο! Δεν σώνεται το πράμα από πουθενά.

Η θερμοκρασία ανεβαίνει και τα κλιματιστικά είναι είδος πολυτελείας πλέον. Άσε που είναι και ανθυγιεινά και τέρμα αντι-οικολογικά. Μέσα στο κεφάλι μου νιώθω το μυαλό μου να βράζει σαν γιουβαρλάκι σε καυτή κατσαρόλα. Το βλακόμετρο στο βλέμμα έχει χτυπήσει κόκκινο και το καλαμάκι του φραπέ λιώνει στο στόμα. Απέναντι για θέα ένας επαρχιακός χωματόδρομος και κάτι ξεραμένα αγριόχορτα. Έστω όμως κι αυτό το άγονο τοπίο είναι πολύ καλύτερο από τα απλωμένα σώβρακα στις πυκνοκατοικημένες γειτονιές.

Η συνέχεια εδώ

ΥΓ. Τι κάνετε φίλοι μου; Πώς την παλεύετε με τη ζέστη; Αν είστε θαλασσίτσα μάλλον είστε από τους τυχερούς. Εγώ πάλι ούτε το πληκτρολόγιο δεν μπορώ να ακουμπήσω. Ακόμα και η οθόνη του υπολογιστή μου φέρνει ζέστη. Αν δεν δροσίσει δε με κόβω να μπλογκάρω εντατικότερα. Συν το ότι αλλάζω κατοικία. Τα καλά του να μένεις στο ενοίκιο τουλάχιστον, είναι ότι αλλάζεις παραστάσεις και γνωρίζεις καινούριους ανθρώπους. Κι ενώ μέχρι τώρα σας γκρίνιαζα ότι βαριέμαι στο βουνό, από δω και πέρα το ιστολόγιο θα μυρίζει θάλασσα... Αυτή είναι η μαγεία της Θεσσαλονίκης, ότι η πόλη είναι χτισμένη γύρω από τη θάλασσα...

Χαλκίς

Κυριακή πρωί και σε όλη τη χώρα απλωνόταν η διαμάχη του ΝΑΙ και του ΟΧΙ. Με την ανατολή του ηλίου άνοιγαν οι κάλπες και με τη δύση έπρεπε να προφτάσουμε έναν γάμο στη Χαλκίδα. Κι ενώ το φιλικό μας ζευγάρι μας περίμενε από το προηγούμενο μεσημέρι, το καθήκον μας σαν πολίτες μας καλούσε. 

Νωρίς με την αυγούλα πήγαμε στο εκλογικό μας κέντρο και μετά από λίγη ώρα αφήσαμε το χάος πίσω μας και κινήσαμε οδικώς για το Νότο. Γέλια και χαρές στο δρόμο, με την παρέα στριμωγμένη μέσα στο μικρό αυτοκίνητο, με τα στοιχήματα για το εκλογικό αποτέλεσμα να δίνουν και να παίρνουν. Μετά από ένα εύκολο και ασφαλές τετράωρο ταξίδι, μια ηλιόλουστη και αποπνικτικά ζεστή πόλη μας περίμενε. Τα τρελά νερά λαμπύριζαν καταγάλανα, μέσα στον Ευβοϊκό κόλπο και τα κράσπεδα ξέβραζαν όλη την κάψα του ήλιου. 

Τα όσα ακολούθησαν στο γάμο αλλά και στην διαμονή μας στην Χαλκίδα πολλά και διάφορα και δεν μπορούν να εξαντληθούν σε μία μόνο ανάρτηση. Αρχικώς οι συγκυρίες για αυτό το ταξίδι μου φαίνονταν πολύ ατυχείς. Ένα ιστορικό δημοψήφισμα, σκληρές και αβέβαιες διαπραγματεύσεις, αγωνία και άγχος για το μετά. Στην πορεία όμως αποδείχθηκε πως όταν την αγωνία τη μοιράζεσαι με φίλους, σταματάει να είναι αγωνία. Και πράγματι, η συντροφιά φίλων που είχα να δω πολύ καιρό, αποδείχθηκε άκρως ευεργετική. Βόλτες στα σοκάκια στης πόλης, ζεστά απομεσήμερα κάτω από τις καλαμωτές, βραδινές εξόδους στην ακροθαλασσιά και πολλές - πολλές φωτογραφίες που θα απολαύσουμε παρέα. 

Δεν ξέρω τι θα μας φέρει η καινούρια εβδομάδα, αλλά για ένα πράγμα είμαι σίγουρη, πως αυτή τη φορά, όλο αυτό δεν το περνάμε μόνοι μας. Κι αν ακόμα όλα μας φαίνονται μαύρα, ένα πουλάκι μου είπε να πιστεύουμε στο απροσδόκητο, γιατί το άδικο έχει κοντά ποδάρια. 

Πολύ καλή σας μέρα!

Λέω ΟΧΙ γιατί... Ενιαία Κίνηση Bloggers

Έφτασε η ώρα να μιλήσει ο λαός.

Θα πρέπει με την ψήφο του να αποδείξει αν έχει αντιληφθεί 

το βάρος της ιστορικής ευθύνης, αν αγαπάει τη χώρα του, 

αν σέβεται αυτά που διδάχτηκε.

Με το δημοψήφισμα της 5^ης Ιουλίου αποφασίζω 

για τη ζωή που θέλω να ζήσω, αλλά πολύ περισσότερο, 

αποφασίζω για την Ελλάδα που θα παραδώσω στις επόμενες γενιές.

Λέω ΟΧΙ γιατί βάζω την πατρίδα μου πάνω και πέρα

από οποιαδήποτε ευρωπαϊκή συνθήκη

Λέω ΟΧΙ γιατί εδώ γεννήθηκε η Δημοκρατία και η Ελευθερία της σκέψης.

Δεν θα τις θάψω με την ψήφο μου.

Λέω ΟΧΙ γιατί η μακραίωνη Ιστορία της πατρίδας μου 
είναι γεμάτη από ΟΧΙ, αντίσταση και αγώνες. Όποτε είπε ΝΑΙ πόνεσε περισσότερο

Λέω ΟΧΙ γιατί εκατομμύρια Έλληνες πριν από μένα πότισαν με το αίμα τους αυτά τα χώματα. Δεν έχω το δικαίωμα να παραδώσω ούτε μέτρο λιγότερης Ελλάδας

Λέω ΟΧΙ γιατί αυτό θα έλεγαν και ο Μεγαλέξανδρος, ο Λεωνίδας,

ο Καραϊσκάκης, οι ήρωες της Πίνδου

Λέω ΟΧΙ γιατί το χρωστώ στην Ιστορία της πατρίδας μου.

Αυτή δεν μου χρωστάει τίποτα.

Λέω ΟΧΙ γιατί γεννήθηκα και θα πεθάνω Έλληνας. Δεν γεννήθηκα Έλληνας

για να πεθάνω Γερμανός, ή Ολλανδός, ή Φιλανδός ή ό,τι αποφασίσετε

Λέω ΟΧΙ γιατί η τιμή και η υπερηφάνεια της πατρίδας μου

και του λαού της είναι αξίες αδιαπραγμάτευτες

Λέω ΟΧΙ γιατί έμαθα να στέκομαι στα πόδια μου και να κοιτώ τον ουρανό.

Αρνούμαι να ζήσω σκλάβος.

Λέω ΟΧΙ γιατί θέλω να κοιτάω τα παιδιά μου στα μάτια και να μη ντρέπομαι

Λέω ΟΧΙ γιατί δεν σκύβω, δεν εκβιάζομαι, δεν υποτάσσομαι,

δεν υποχωρώ σε κανενός τις απειλές.

Λέω ΟΧΙ γιατί αγωνίζομαι για κάθε Ευρωπαίο πολίτη.

Θα σας ταράξω στη Δημοκρατία!

Λέω ΟΧΙ γιατί χωρίς ευρώ έζησα και θα συνεχίσω να ζω.

Χωρίς αξιοπρέπεια δεν μπορώ να ζήσω στιγμή!

Δεν είμαι δεξιός, δεν είμαι αριστερός, δεν είμαι κεντρώος.

Είμαι Έλληνας!

Ακόμη και χωρίς κανένα νόμισμα θα παραμείνω Έλληνας.

Συμμετέχω στο δημοψήφισμα

γιατί δεν φοβάμαι να αναλάβω την ευθύνη

ΨΗΦΙΖΩ ΟΧΙ

Σηκώνω την Ελλάδα στις πλάτες μου

Παρακαλώ αναδημοσιεύσετε

Όταν αφήνουμε το κακό να μπει

Αν διαφέρει σε κάτι ο δυτικός πολιτισμός από τα θεοκρατικά κράτη της Ανατολής είναι, ότι οι άνθρωποι της δύσης έχουν το δικαίωμα να επιλέξουν το θάνατο της αρεσκείας τους και το σπουδαιότερο από όλα, ότι αυτόν τον θάνατο τον θεωρούν και σωτηρία.

Στην πολιτισμένη Ευρώπη του Διαφωτισμού και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η ολιγαρχία φόρεσε το ένδυμα της Δημοκρατίας και βρήκε άλλα τεχνάσματα για να εκμαιεύσει την κυριαρχία από τους λαούς. Άπαξ οι Ευρωπαίοι πολίτες διακήρυξαν την ελευθερία τους πίσω στον 18ο αιώνα, δύο τρόποι απέμειναν για να τη χάσουν ξανά, είτε να μαρτυρήσουν για αυτήν μέσα σε δικτατορίες και μαζικές σφαγές, είτε να την παραχωρήσουν οι ίδιοι οικειοθελώς. Και σε μια εξευγενισμένη Ευρώπη των αγαστών προθέσεων μάλλον το δεύτερο σενάριο υπήρξε και το πιο θεμιτό, μιας και οι πόλεμοι και τα πραξικοπήματα αποδείχθηκαν μάλλον ανίκανα να καταφέρουν αυτό που μόνο η πονηριά και η δολιότητα μπορεί να επιτύχει.

Στη Θεολογία λένε πως το πονηρό πνεύμα δεν μπορεί ποτέ να μπει απροσκάλεστο στη ζωή των ανθρώπων. Κι επειδή αν εμφανιζόταν με το αληθινό του πρόσωπο κανένας δε θα τολμούσε να του ανοίξει την πόρτα, επιστράτευσε την τέχνη της αποπλάνησης για να γίνει καλοδεχούμενο. Στην αρχή, είναι πάντα γενναιόδωρο και ευγενικό και μόλις τα θύματά του μεθύσουν από την ευδαιμονία και την καλοπέραση τότε εκείνο αρχίζει να ζητά ανταλλάγματα. Μας θυμίζει κάτι αυτό; Μα φυσικά. Το ίδιο δεν έκανε και η Ευρωπαϊκή Ένωση; Πρώτα ιδρύθηκε για να περιφρουρήσει τα συμφέροντα των πολιτών και πράγματι για μερικές δεκαετίες τα κράτη μέλη της προσέφεραν μία πολύ υψηλή ποιότητα ζωής και εν συνεχεία άρχισε τις μηχανορραφίες μαζί με εγκάθετους πολιτικούς εις βάρος των λαών.

η συνέχεια του άρθρου εδώ 

Καλό μας μήνα και καλή μας φώτιση!